زمینه و هدف :
پست های پیش ساخته به دلیل سادگی كار و هزینه كمتر جهت بازسازی دندانهای درمان ریشه شده مورد استقبال قرار گرفته اند. از آنجایی كه انتخاب ترمیم مناسب در این دندانها حایز اهمیت است، در این مطالعه به عنوان هدف مقاومت به شكست و نحوه شكست دندانهای درمان ریشه شده بررسی می گردد.
روش بررسی:
مطالعه به صورت آزمایشگاهی بر روی 36 دندان پرمولر تك ریشه انجام شد. پس از درمان ریشه به سه گروه تقسیم شدند:
گروه یك: پست و كور ریختگی، گروه دو: پست Gold plated و كور آمالگامی ، گروه سه: پست FRC و كور كامپوزیت ، در سه گروه روكش بر روی نمونه ها قرار گرفت و نمونه ها پس از پنج هزار سیكل حرارتی در دستگاه Universal testing machine تا شكست نهایی تحت نیرو قرار گرفتند. داده های به دست آمده با روش one way ANOVA آنالیز شده و نحوه شكست نمونه ها ثبت و به وسیله آزمون Fisher Exact تحلیل شده اند.
یافته ها: میانگین مقاومت به شكست گروهها به ترتیب 724، 647، 794 نیوتن به دست آمد و آنالیز ANOVA one way تفاوت معناداری بین گروهها نشان نداد. در گروه یك تمامی شكستها از نوع غیر قابل ترمیم، در گروه دو، هشت شكست غیر قابل ترمیم و در گروه سه تنها سه شكست غیرقابل ترمیم ایجاد شد. بین گروه سه و گروههای دیگر تفاوت معناداری از نظر نحوه شكست وجود داشت. (05/0 < p=”” )=””>
نتیجه گیری: در مواردی كه فرول دو میلی متری باشد نوع پست و كور در مقاومت به شكست تاثیری نداشته ولی استفاده از پست FRC همراه با كور كامپوزیتی و روكش از احتمال شكستهای غیر قابل ترمیم می كاهد.
به چاپ رسیده در مجله دندانپزشكی جامعه اسلامی دندانپزشكان » (پياپی 83)، تابستان 1391 شماره2
